............. /Margines.........

[teremi]

Toniu - Matka/Założycielka pojawia się i znika - jak to wiosną a że ja - bez ziemi - jak ta Janowa od Jana - no to się wiosennie wychylam

Janko - lubię cerkwie, klimat, babuszki, całą Wschodnią oprawę świąt. W swojej kablówce mam rosyjską TV i czasami oglądam transmisje z ich nabożeństw. Trudno całość, bo długo trwają ale są takie bardzo dostojne, tajemnicze. Jest w nich sporo magii a do tego ich szaty liturgiczne - pełne przepychu.
Jest to dla mnie takie trochę filmowo-bajkowe. Ja mam w pamięci Wilno i galerie obrazów w katedrze. Usiłowałam podejrzeć co jest na ścianach zaklejonych papierem - bylo to dość dawno na szczęście.

pozdrawiam wszystkich

[Janka2]

Teremi - też lubię cerkwie, jak mam okazje na wyjazdach to zwiedzam. Najpiękniejszą i taką właśnie tajemniczą, bajkową i aż kapiącą złotem widziałam w Kijowie, ale to było bardzo dawno i nie miałam wtedy mojego aparaciku...
W Wilnie pewnie też zwiedzaliśmy jakąś cerkiew, ale nie utkwiła mi w pamięci.

[teremi]

Ja trochę w Wilnie "pomieszkałam" - jak tak policzyć, to w sumie około roku, miałam więc szanse poszwendania się (niestety bez pięknego aparaciku ) no i widziałam w Moskwie, ale to ... za górami, za lasami - czyli dawno.

[placunio]

ojjj, jaka szkoda, ze nie mogę Was usciskać,
cerkwieeeeeeeeee!!! i TAMTE strony
- dusza się rozpływa ...

[Janka2]

Też często żałuję, że nie miałam kiedyś swojego obecnego aparaciku W Moskwie też byłam dawno, dawno i widziałam tylko zewnątrz tą największą i najbardziej znaną.

[Janka2]

Tak, Placuniu pokazałaś nam ich dużo i pięknych, pamiętamy!

[Janka2]

Witaj Krzysiu, oczywiście, że chcemy!

[Barbara Kath]

dokladam...PERLE(wg mnie)

http://www.youtube.com/watch?v=6T9dXbt2 ... re=related

[placunio]

jedno z tysięcy wspomnień z Ukrainy
/POCZAJÓW - to dla nich, taka nasza Jasna Góra /



W Moskwie też byłam, ale wtedy to nie po cerkwiach ganiałam, tylko po ... stadionach, przeżyłam bajkowe dni, byłam na Olimpiadzie, (nie, nie jako zawodniczka)

Janko - przypomniałaś mi swoimi ostatnimi zdjęciami, że ja też mam cerkwię w pobliżu, też nową,
jeszcze w niej nie byłam, jak dotrę pokażę,
twoje ostatnie wspomnienia z Opery - "Córki zle strzezonej" przypomniały mi, że przecież nie wspomniałam, że poznaliśmy wasz teatr, zaraz to nadrobię, odszukam tylko zdjęcia

Basiu - do "perły' coś zagraj

[Janka2]

Nie pamiętam tego zdjęcia? muszę sobie zrobić powtórkę!
Ciekawa jestem, który teatr - chyba Współczesny z Weselem!

[placunio]

Janko, poprzedniego i tego zdjęcia nie pokazywałam /tak jak dziesiątek innych/



Basiu - odszukałam

Ukrainian ballad Ridna Maty Moya
http://www.youtube.com/watch?v=pUM7Ja4u ... re=related

no i miał być teatr, a wsiakłam w Ukrainę ...

[Janka2]

Może dasz się kiedyś namówić na "uzupełniającą" wędrówkę po Ukrainie, chętnie z Tobą powspominamy...

[placunio]

Tonia - witaj i melduj co tam masz na niebie ?

teremi - czemu ty spisz, jak ja nie śpię... ?

----------------

żeby nie było, że my na marginesie tylko w ziemi albo na ziemi... , coś kulturalnego

Niedawno u nas było wielkie święto teatru, codziennie po dwa, trzy spektakle, było w czym wybierać,
tym razem nam było po drodze ze Stanisławem Wyspiańskim,

z miłości do Supraśla, oczywiście tego o nocnej porze, i z powodu, że w nocy brama teatru ‘Wierszalin” jest zawsze zamknięta - oto dowód na zdjęciu!!!



- gdy „Teatr Wierszalin” do nas przyjechał nie mogliśmy tego przepuścić, a przyjechał z „Klątwą”,
i emocje były i na scenie, i w nas, a po spektaklu, najpierw długaaaa cisza, a potem burza braw.

Nie będę pisać o czym jest spektakl, /łatwo odszukać/ napiszę tylko, że tekst zmusza do myślenia, zachwyca gra aktorów i muzyka,
tekst oparty jest na prawdziwym wydarzeniu z tamtych lat. Bardzo przypominało to grecką tragedię, nikt nie winny, a w sumie wszyscy winni – los tak chciał…



Ciekawym pomysłem było też, że my jako widzowie siedzieliśmy na scenie, w kręgu, w środku, którego grali aktorzy, tak jakbyśmy też brali udział w spektaklu, bo widownię mieliśmy za plecami…



Jeszcze dodam, że nazwa teatru „Wierszalin”, wywodzi się od kresowej osady, a mottem działalności sceny jest parafraza tytułu słynnego obrazu Paula Gaugina: "Skąd przychodzimy? Gdzie jesteśmy? Dokąd idziemy?"…

----------------
Drugim spektaklem było ‘Wesele” Stanisława Wyspiańskiego, z którym przyjechał teatr od Janki – Teatr Współczesny,
reżyserką tego przedstawienia jest Anna Augustynowicz

ale o tym już jutro…

[Barbara Kath]

http://www.youtube.com/watch?v=9w5HmUJf ... re=related

dla Ciebie KRYSU dedykuje i czekam na jutro.

ps, a Panu( G ) zapene jest milo, ze GO rozslawiasz, DZIEKUJE CUDNIE

[kmaciej]

Pozdrawiam wszystkich zielonych proszac o informacje ile wazy kostka masla ktore uzywacie do slynnego Placuniowego mazurka . Ze zdumieniem zauwazam ze ostatnio kostka kostce nie jest rowna .

[placunio]

kmaciejko – prosto z lodówki nadaję – 200g !!! (pamiętam, kiedyś były większe)
Jeszcze słówko do sernika, bo chyba zapomniałam w przepisie zaznaczyć, że twaróg ma być zmielony,
a gdyby Emci dalej nie miała budyniu z gwarancją / myślę, że roczny to ciągle dobry/, możemy przyjechać i przywieźć, na kiedy potrzebny???
A tak na marginesie, to bardzo amerykańskie były te nasze święta, znaczy zjechał gość, który spędził tam u Was prawie rok, nie, nie pracował, oglądał ten, podobno wymarzony świat - co ja się naśmiałam, co się nie nadowierzałam, … aaa i się ubrałam m. in. w żółtą pelerynkę z Niagary

Wracając do mazurka, doczytałam się, że reklamacja została złożona,
Kinia jesteś?
skoro się rzekło, że gwarancje daję to daję, wprawdzie nie podesłałaś do nas swojego „dzieła”, nic to,
przyjmuję reklamację i proponuję:
zamiast w południe, meldujesz się u nas skoro świt, rzecz jasna na Nocy Czerwcowej, zakładasz fartuszek i biegusiem do kuchni,
samodzielnie ulepisz mazurka – nie wiem tylko czy mazurek w czerwcu będzie tak samo smakował jak podczas Świąt??? ryzykniemy,
a gdy ciasto wskoczy do pieca, jeszcze zrobisz sernik,
KAPITAŁ na całe życie ,
a potem za rok, założysz temat „ mazurkowo – sernikowe porady Kini „
- odpowiadając, nie przytaczaj moich słów, tylko starczy zachwyt nad pomysłem


Basiu – na dzień dobry PG


ze strony
http://gauguin.impresjonizm.com/galeria2/636.html


... nad ranem minus pięć, na szczęście teraz słońce, słońce ...

dobrego dnia!

[kinia0406]

zachwyconam niniejszym

[M.C.]

Placuniu, budyn potrzebny od zaraz! Przyjezdzajcie! A jak przyjedziecie z budyniem to zapraszam do kuchni, hihi...
Zolta pelerynka z Niagra brzmi bardzo twarzowo...Czy to pelerynka na deszcz?

Pozdrawiam zielonych!

[MM]

Emcia chyba jeszcze nie odwiedzilas Niagary . Nic dziwnego troche to daleko od Ciebie.
Pelerynke zaklada sie gdy chcesz ogladac wodospad od drugiej strony tej wodnej sciany , albo z boku na schodkach . Niagara bardzo pryska.
Zakladalam taka pelerynke ale to juz lata temu wiec zdjecia sie gdzies zawieruszyly.

A z budyniem to moze ja podskocze bo troche blizej, a bez budyniu sernik tez byl dobry , moja tesciowa chwalila .
moje koty przeszkadzaja w pisaniu

[placunio]

kontynuuję cd o Wyspiańskim, z którym przyjechał do nas teatr od Janki – Teatr Współczesny ze Szczecina,
/Janko – widziałaś ten spektakl?/

„Wesele” lubi się czy nie lubi, ale treść wszyscy znamy, tym razem zobaczyliśmy sztukę zrobioną tak nowocześnie, że aż się o to pokłóciliśmy.
Cztery godziny, tekst prawie bez skrótów, niezwykle skromna scenografia, kilkudziesięciu aktorów nie w barwnych strojach weselnych, ale czarnych współczesnych ubraniach, w nieustannym ruchu, zarówno na scenie, jak i na widowni, żadnej muzyki, choć na scenie stały instrumenty,
… zaczęło się od ciszy, długiej ciszy, aktorzy wpatrzeni w nas, my w nich, lustro… tak samo się zakończył, stojący aktorzy w bezruchu w ciszy,
Tak długi spektakl mógłby znużyć, na szczęście sam tekst na to nie pozwala



Po czterech godzinach spędzonych na widowni przenieśliśmy się stworzonej na ten czas, teatralnej kawiarni, na spotkanie z reżyserką i aktorami,



tu reżyserka Anna Augustynowicz w luźnej rozmowie, opowiadała, dzieliła się uwagami, tłumaczyła dlaczego taka forma spektaklu,
czy nas do siebie przekonała?, chyba nie do końca…



tu aktorzy, juz "w cywilu", mimo tak wyczerpującego spektaklu, wiernie towarzyszyli swojej reżyserce, widać było, że tworzą zespół



A tak na marginesie, to znakomitym pomysłem jest i już jest to tradycja, organizowanie takich po spektaklowych spotkań z reżyserami czy aktorami.
To największa przyjemność móc od razu na gorąco porozmawiać o tym co się widziało. Są to bardzo kameralne spotkania, zapraszane osoby opowiadają bardzo ciekawe historie, czasami te spotkania są nawet ciekawsze niż same spektakle.

Jako ciekawostkę dodam, że w czasie tego tygodnia na każdego, kto tylko przekroczy drzwi do teatru, czeka aromatyczna herbata teatralna / specjalna receptura/
nadmienię tylko, że herbata jest darmowa, serwują ją, z pełną gracją uczniowie naszych szkół /niezwykle przejęci swoją rolą/



do tego wygodne kanapy, fotele



i specjalne filiżanki z napisem – spotkania teatralne



... i pomysleć, że tego dnia do teatru na spektakl przyszliśmy przed godziną osiemnastą, a wyszliśmy po spotkaniu grubo po pierwszej w nocy, hmmm... inne godziny, czy co ???