bo czasem
tęsknić
też nie wypada...
ładne...
www.krystynajanda.pl
Forum Krystyny Jandy
nie pomimo, ale właśnie dlatego
spoko teksty
przez ANDRZEJ Wt, 17.06.2008 16:34
cze!
fajnie i ciekawie napisane z jednej strony prosto ,z drugiej dowcipnie ,tak wieczornie,orginalnie ..
z miłością jest tak jak z apetytem ,rośnie w miarę jedzenia,jak z dobrym winem ,im starsze tym lepsze,jak z wiosną, im bardziej szczęśliwie przeżyta w przedszkolnych jeszcze latach,tym bardziej zielona i drżąca w sercu w dorosłości..miłość boli bardzo,,niestety miłość czasem odchodzi bez zapowiedzi.. tak bywa
miłość liście na tle nieba
ona nie taka jak inne
ona nie tylko patrzy na ciebie
ona kocha zauważalnie
kocha bez słów
bezszelestnie
kocha uśmiechem
bez komentarza
i te oczy
obietnica
która kiedyś się zdarzy
ha ha tak mi się od ręki teraz napisało na gorąco .. no prosz enie wiem co sie dziej.. tak sobie prościutko,mogę inaczej mogę. zrobiłem na jednym wydechu niemalże,tak tez można hah na ra!
serdecznie pozdrawiam.
fajnie i ciekawie napisane z jednej strony prosto ,z drugiej dowcipnie ,tak wieczornie,orginalnie ..
z miłością jest tak jak z apetytem ,rośnie w miarę jedzenia,jak z dobrym winem ,im starsze tym lepsze,jak z wiosną, im bardziej szczęśliwie przeżyta w przedszkolnych jeszcze latach,tym bardziej zielona i drżąca w sercu w dorosłości..miłość boli bardzo,,niestety miłość czasem odchodzi bez zapowiedzi.. tak bywa
miłość liście na tle nieba
ona nie taka jak inne
ona nie tylko patrzy na ciebie
ona kocha zauważalnie
kocha bez słów
bezszelestnie
kocha uśmiechem
bez komentarza
i te oczy
obietnica
która kiedyś się zdarzy
ha ha tak mi się od ręki teraz napisało na gorąco .. no prosz enie wiem co sie dziej.. tak sobie prościutko,mogę inaczej mogę. zrobiłem na jednym wydechu niemalże,tak tez można hah na ra!
serdecznie pozdrawiam.
- ANDRZEJ
- Posty: 69
- Dołączył(a): Pn, 21.03.2005 16:49
- Lokalizacja: Nowa Ruda
przez Tomek Śr, 02.07.2008 02:21
Dziś nie będzie moich wierszy
Będzie o Haśce ...
CZĘSTOCHOWA
Jasnogórska 23 m7
Byłem tam – 29 czerwca br.
Dlaczego Halina Poświatowska ? – tak zaczyna się książka „ja minę, ty miniesz o HALINIE POŚWIATOWSKIEJ wspomnienia, listy, wiersze”
„Dlaczego taka właśnie książka?
Poezją Haliny Poświatowskiej zainteresowałam się od dawna. W ślad za tą fascynacją przyszła zachlana ciekawość Jej życia.” – Mariola Pryzwan. (autorka książki).
są ludzie, którzy nie mijają nigdy ...
i którzy nie przestają fascynować...
byłem.
byłem w Domu, w którym Ona mieszkała.
teraz jest to muzeum – 9 maja 2007 powstało Muzeum
9 maja 35 – to jest dzień urodzin Poetki, choć w metryce chrztu jest błąd - widnieje data 9 lipca 1935 – a tak naprawdę stąd ten błąd, że poszło o imię – miała mieć na imię Halina, ale ksiądz się uparł, że to imię pogańskie i Ją przechrzcili na Helenę i z tego całego galimatiasu pokręcono datę urodzin...
Rozmawiałem z bratem p. Haliny Zbigniewem - bardzo sympatyczny człowiek......
bardzo chętny do rozmowy o Halince..
zresztą, kto nie chciałby rozmawiać o siostrze? Jak się przyznał – myślał, że każda starsza siostra pisze wiersze
(jest młodszy o 16 lat!...)
Ze wzruszenia odbierało mi głos, ale szczęście jakoś udawało mi się zadawać pytania
A potem siedziałem w ogrodzie...
Patrząc na czereśnie – Jej ulubioną, którą to przez pamięć o Niej nie wycięto
I bujałem się na ławce
I głaskałem koty
i rozmawiałem o Niej...
Haśka pisała siedząc w łóżku – bo z poetami to jest tak – że się kojarzą takie gadżety – stół, pióro, maszyna...
oto maszyna :
a Ona pisała w łóżku i choć schorowana żyła pełnią życia..!!
Tego się nie da opisać......
Muzeum jest w 2 pokojach – czerwony, gdzie dudni echo Jej serca
I zielony - jak kolor nadziei..., gdzie odbywają się odczyty, wieczory poezji...
A tu przysiadłem sobie z Nią po wieczornym spacerze...
Krótko przed śmiercią w „Opowieści dla Przyjaciela” Halina Poświatowska napisała : „Czy wszystko pozostanie tak samo, kiedy mnie już nie będzie? Czy książki odwykną od dotyku moich rąk, czy suknie zapomną o zapachu mojego ciała? A ludzie? Przez chwilę będą mówić o mnie. Będą się dziwić mojej śmierci – zapomną. Nie łudźmy się, przyjacielu. Ludzie pogrzebią nas w pamięci równie szybko jak pogrzebią w ziemi nasze ciała. Nas ból, naszą miłość. Wszystkie nasze pragnienia odejdą razem z nami i nie zostanie po nich nawet puste miejsce. Na ziemi nie ma pustych miejsc.
Halina myliła się. Po Niej zostało puste miejsce.
I w to puste miejsce wszystko się może wpasować...
Haśka, mogłaś jeszcze żyć...!
HAŚKA!!!..
Będzie o Haśce ...
CZĘSTOCHOWA
Jasnogórska 23 m7
Byłem tam – 29 czerwca br.
Dlaczego Halina Poświatowska ? – tak zaczyna się książka „ja minę, ty miniesz o HALINIE POŚWIATOWSKIEJ wspomnienia, listy, wiersze”
„Dlaczego taka właśnie książka?
Poezją Haliny Poświatowskiej zainteresowałam się od dawna. W ślad za tą fascynacją przyszła zachlana ciekawość Jej życia.” – Mariola Pryzwan. (autorka książki).
są ludzie, którzy nie mijają nigdy ...
i którzy nie przestają fascynować...
byłem.
byłem w Domu, w którym Ona mieszkała.
teraz jest to muzeum – 9 maja 2007 powstało Muzeum
9 maja 35 – to jest dzień urodzin Poetki, choć w metryce chrztu jest błąd - widnieje data 9 lipca 1935 – a tak naprawdę stąd ten błąd, że poszło o imię – miała mieć na imię Halina, ale ksiądz się uparł, że to imię pogańskie i Ją przechrzcili na Helenę i z tego całego galimatiasu pokręcono datę urodzin...
Rozmawiałem z bratem p. Haliny Zbigniewem - bardzo sympatyczny człowiek......
bardzo chętny do rozmowy o Halince.. zresztą, kto nie chciałby rozmawiać o siostrze? Jak się przyznał – myślał, że każda starsza siostra pisze wiersze
(jest młodszy o 16 lat!...)Ze wzruszenia odbierało mi głos, ale szczęście jakoś udawało mi się zadawać pytania
A potem siedziałem w ogrodzie...
Patrząc na czereśnie – Jej ulubioną, którą to przez pamięć o Niej nie wycięto
I bujałem się na ławce
I głaskałem koty
i rozmawiałem o Niej...
Haśka pisała siedząc w łóżku – bo z poetami to jest tak – że się kojarzą takie gadżety – stół, pióro, maszyna...
oto maszyna :
a Ona pisała w łóżku i choć schorowana żyła pełnią życia..!!
Tego się nie da opisać......
Muzeum jest w 2 pokojach – czerwony, gdzie dudni echo Jej serca
I zielony - jak kolor nadziei..., gdzie odbywają się odczyty, wieczory poezji...
A tu przysiadłem sobie z Nią po wieczornym spacerze...
Krótko przed śmiercią w „Opowieści dla Przyjaciela” Halina Poświatowska napisała : „Czy wszystko pozostanie tak samo, kiedy mnie już nie będzie? Czy książki odwykną od dotyku moich rąk, czy suknie zapomną o zapachu mojego ciała? A ludzie? Przez chwilę będą mówić o mnie. Będą się dziwić mojej śmierci – zapomną. Nie łudźmy się, przyjacielu. Ludzie pogrzebią nas w pamięci równie szybko jak pogrzebią w ziemi nasze ciała. Nas ból, naszą miłość. Wszystkie nasze pragnienia odejdą razem z nami i nie zostanie po nich nawet puste miejsce. Na ziemi nie ma pustych miejsc.
Halina myliła się. Po Niej zostało puste miejsce.
I w to puste miejsce wszystko się może wpasować...
Haśka, mogłaś jeszcze żyć...!
HAŚKA!!!..
Ostatnio edytowano N, 22.12.2013 02:10 przez Tomek, łącznie edytowano 6 razy
-
Tomek - Posty: 3600
- Dołączył(a): Wt, 17.07.2007 22:08
przez helutkapl Cz, 03.07.2008 12:23
ptaku mojego serca
nie smuć się
nakarmię cię ziarnem radości
rozbłyśniesz
ptaku mojego serca
nie płacz
nakarmię cię ziarnem tkliwości
fruniesz
ptaku mojego serca
z opuszczonymi skrzydłami
nie szarp się
nakarmię cię ziarnem śmierci
zaśniesz
Halina Poświatowska
nie smuć się
nakarmię cię ziarnem radości
rozbłyśniesz
ptaku mojego serca
nie płacz
nakarmię cię ziarnem tkliwości
fruniesz
ptaku mojego serca
z opuszczonymi skrzydłami
nie szarp się
nakarmię cię ziarnem śmierci
zaśniesz
Halina Poświatowska
- helutkapl
- Posty: 170
- Dołączył(a): Wt, 06.05.2008 07:24
przez Tomek Wt, 15.07.2008 19:51
jeszcze proscıej
ı najzwyczajnıej jak sıe tylko da,
bo strasznıe tesknıe...
Uśmiecham się do ciebie. Czym jest uśmiech? Światłem przez gwiazdę
posłanym gwieździe. Zapachem który trawy wiąże w brzęczącą łąkę.
Łagodny kolor zieleni kolor moich oczu wplątał się w twoje palce. Trzymasz w
ręce rozszeptane ciało łąki. Trawa cierpkim wąskim kształtem opowiada o
moich oczach patrzących nieskończenie. Uśmiechasz się do mnie.HP
ı najzwyczajnıej jak sıe tylko da,
bo strasznıe tesknıe...
Uśmiecham się do ciebie. Czym jest uśmiech? Światłem przez gwiazdę
posłanym gwieździe. Zapachem który trawy wiąże w brzęczącą łąkę.
Łagodny kolor zieleni kolor moich oczu wplątał się w twoje palce. Trzymasz w
ręce rozszeptane ciało łąki. Trawa cierpkim wąskim kształtem opowiada o
moich oczach patrzących nieskończenie. Uśmiechasz się do mnie.HP
-
Tomek - Posty: 3600
- Dołączył(a): Wt, 17.07.2007 22:08
przez Tomek Śr, 23.07.2008 00:05
***
codziennie
sekuję moje ciało
wszystkie wnętrzności
wyjmuję i oglądam
oddzielnie układam
pragnienie
tęsknotę
ból
doskonale apolityczna
aspołeczna
siedzę w kucki
nad stosem mięsa
segreguję
jak rzeźnik w jatce
pragnienie
tęsknotę
ból HP
codziennie
sekuję moje ciało
wszystkie wnętrzności
wyjmuję i oglądam
oddzielnie układam
pragnienie
tęsknotę
ból
doskonale apolityczna
aspołeczna
siedzę w kucki
nad stosem mięsa
segreguję
jak rzeźnik w jatce
pragnienie
tęsknotę
ból HP
-
Tomek - Posty: 3600
- Dołączył(a): Wt, 17.07.2007 22:08
przez Tomek Śr, 23.07.2008 11:26
Z HYMNU BAŁWOCHWALCZEGO
* * *
szukam cię w miękkim futrze kota
w kroplach deszczu
w sztachetach
opieram się o dobry płot
i zasnuta słońcem
– mucha w sieci pajęczej –
czekam...
* * *
na zakurzonej drodze szukam twoich ust.
schylam się i zaglądam pod każdy omszały kamień.
w wilgotnym cieniu zwinięte krągło śpią ślimaki.
budzę je i pytam gdzie on jest? przeciągają zaspane
rogi wychylają się z łupin mrużą oczy od słońca.
i nikną nie mówiąc nic. pytam kamienia gładzę
chropawą powierzchnię ciepłą spragnioną ręką. milczy
pytam słońca. pochylam głowę na zachód i idę
za słońcem na zachód żeby znaleźć ciebie.
* * *
szukam cię w miękkim futrze kota
w kroplach deszczu
w sztachetach
opieram się o dobry płot
i zasnuta słońcem
– mucha w sieci pajęczej –
czekam...
* * *
na zakurzonej drodze szukam twoich ust.
schylam się i zaglądam pod każdy omszały kamień.
w wilgotnym cieniu zwinięte krągło śpią ślimaki.
budzę je i pytam gdzie on jest? przeciągają zaspane
rogi wychylają się z łupin mrużą oczy od słońca.
i nikną nie mówiąc nic. pytam kamienia gładzę
chropawą powierzchnię ciepłą spragnioną ręką. milczy
pytam słońca. pochylam głowę na zachód i idę
za słońcem na zachód żeby znaleźć ciebie.
-
Tomek - Posty: 3600
- Dołączył(a): Wt, 17.07.2007 22:08