Czekam na uśmiech!

[Ola Maz]

Kochana Pani Krystyno. Każde otwarcie netu zaczynam od Pani strony, od sprawdzenia czy pojawił sie nowy, mniej smutny wpis? 7 stycznia a tu nic i nic! Co mogłabym zrobić, co napisać, by go wywołać?( ten wpis , może uśmiech?) Każda myśląca rozsądnie osba, gdy patrzy na polską rzeczywistość oststanicj miesięcy też ma czarne myśli. Ale , co z nadzieją? wiarą w ludzi? Mnie humor popawia myśl o najbliższej sobotniej demonstracji KOD-u. Cieszą wpisy przyjaciół , nawet z głębokiego dzieciństwa, wspierające i dające przekonanie jak nas dużo!Bardzo Panią kochamy! Ma Pani wpływ na nasze życie!Prosze o nowy wpis na blogu. Sciskam mocno i śnieżnie.

[Krystyna Janda]

Szanowna Pani, od dwóch miesięcy bardzo intensywnie zajmuje się nową premiera dla Och-Teatru. Trafiłam na naprawdę trudny znaczeniowo i stylistycznie i interpretacyjnie tekst i prawdę mówiąc zajmuję się tym całymi dniami nawet w okresie Świąt i Nowego Roku byliśmy zajęci próbami. W piątek premiera. Serdecznie zapraszam. Jest to gorzko-śmieszna interpretacja , ilustruje ona dokładnie stan mojego serca.
Bardzo dziękuję za troskę, pozdrawiam serdecznie a prośby o radość i uśmiech spełniam w teatrze, na co dzień trochę mi trudno. Jak pewnie Pani doświadczyła czytając moje bazgroły, nigdy nic nie udaję w życiu, a z Państwem jestem w Życiu, w realu, jak mówi młodzież i bardzo sobie cenię prawdę i niezafałszowane emocje w naszych relacjach. Głębokie ukłony. Życzenia Dobrego Roku. Niestety mój niepokój nie słabnie.