Nie wiem, czy to przypadek, zwykły zbieg okoliczności... Ale pamiętam, w jakich okolicznościach zalogowałam się na Pani Forum - kwestie zdrowotne, przymusowy postój domowy, zawirowania życiowe i wtedy los przypomniał mi Panią w "Pestce". Dzisiaj- scenariusz podobny: przymusowy "areszt domowy", spowodowany przeciążeniem organizmu, zmęczeniem, spadkiem nastroju i.... znowu pojawia się Pani. Uśmiechnięta, radosna, promienna, pełna życia, entuzjazmu w "Pytaniu na śniadanie", a potem w filmie "Solidarność, Solidarność..." I jak tu nie wierzyć Opatrzności, Pani Krystyno....
Po raz kolejny przekonuję się, że pojawia się Pani u mnie w chwilach dla mnie wyjątkowo trudnych... Może się Pani śmiać, bo mnie to w sumie również wydaje się niewiarygodne, ale podobny scenariusz powtarza się po raz kolejny... I te dzisiejsze "spotkania" z Panią naprawdę nie były wcześniej planowane... Kiedy widzi się Panią tak radosną, spełnioną, piękną wewnętrznie za każdym, za każdym razem, dostaje się niewiarygodnej dawki pozytywnej energii. Wprawdzie odczuwam nadal skutki "domowego aresztu", ale zmobilizowałam się, by do Pani napisać. Poza tym, dzisiaj 32 rocznica podpisania porozumień sierpniowych, zalegalizowanie "Solidarności". I dzisiaj także wspomniany już przeze mnie film "Solidarność, Solidarność..." z udziałem Pani, Pana Wajdy, Pana Wałęsy, Pana Radziwiłowicza. Wzruszenie. Potem okolicznościowe przemówienie P. Lecha Wałęsy... Zaduma, wzruszenie, ale też smutek, że to, co tak pięknie się zaczęło, teraz smutnie dzieli... Żal. Ale Pani zawsze promienna. Za co serdecznie dziękuję i życzę wciąż nieustannego optymizmu i pięknego światła, które od Pani bije w sposób niewiarygodnie człowieczy, najczystszy... Wszystkiego dobrego, Pani KrystynoAda Pasiniewicz
