Rzecz o bulimii

[o.]

Pani Krysiu,
Przepraszam, że się wtrącę w te bulimię i pozwolę sobie odpwoiedziec za Panią, ale może uda mi się pomóc. W końcu jestem dietetykiem.



Malgos,
Po 1 to jestem mocno zszokowana tym co napisałaś. Kto Ci na Boga powiedział, że bulimia jest chorobą śmiertelną????????????????????????????????? NIE JEST! Jest chorobą mogącą doprowadzić do śmierci, ponieważ wyniszcza organizm, ale daje się leczyć!!!!!!
Nie będe się tu mądrzyć, choć to mój zawód. Tak szybciutko Ci powiem parę zdań.
Bulimia to stan patologiczny będący efektem zaburzeń fizjologicznych mechaniznów regulacji spożywania pokarmu. Mazywana inaczej żarłocznością, to okresowe niepohamowane spożywanie pokarmów. Charakteryzuje się powtarzającymi na przemian okresami objadania się i prowokowania wymiotów. Taka osoba potrafi w którkim czasie pochłonąć ogroną ilośc pożywienia, dosłownie wszystko co jej wpadnie w ręce mięso, czekoladę, owoce, chipsy, lody... przeważnie wszystko na raz i w wielkim pośpiechu. W takim "szale" moze zjeśc nawet 3-4 razy tyle pokarmów ile zjada osoba na cały dzień. Bulimiczka nie potrafi kontrolowac apetytu. Je bez żadnego hamulca. A potem przychodza wyrzuty sumienia, lęk przed otyłością i za wszelką cenę chce się pozbyć zjedzonych kalorii, odchudza się, wymiotuje, stosuje środki przeczyszczające. Szczególnie niebezpieczne jest częste wymiotowanie, ponieważ może powodowac takie schorzenia dziąseł, przewodu pokarmowego, ubytki zebów, odwodnienie, zaburzenia pracy serca, uszkodzenia nerek, napady padaczkowe, osłabienie mięśni, ubytek wagi.
Bulimia jest chorobą która tkwi w mózgu, dlatego bardzo ważna jest terapia u psychologa. Chorują na nią zazwyczaj osoby samotne, niekochane, niedoceniające siebie, zakompleksione, nie mające przyjaciół, nienawidzone przez rodziców, odrzucone przez przyjaciół, zestresowane w życiu prywatnym i zawodowym. Objadają się, poniewaz widzą w tym antidotum na wszelkie swoje niepowodzenia. Bulimiczka przejada się, ponieważ pokarm powoduje wydzielanie w mózgu serotoniny, która poprawia ich samopoczucie, odpręza, powoduje chwilowe poczucie szczęścia.
Bulimiczki w przeciwieństwie do anorektyczek, mają świadomośc swojej choroby, lecz nie potrafią sobie z nią poradzić, a ze wstydu przed własna słabością ukrywają to przed światem.
Sosobów na leczenie jest kilka i powinno sie je stosować równoczesnie by uzyskac jak najlepsze rezultaty.
- terapia behawioralna - koncentruje się na usunięciu objawów chorobowych, doprowadzeniu organizmu do jak najlepszego stanu, niwelowaniu niedoborów... jest to czysto fizjologiczna część, która zajmuje sie lekarz
- psychoanaliza - psycholog stara się poznać i zrozumieć przyczyny powstania choroby
- terapia poznawcza - jej głównym celem jest zmiana sosobu myślenia bulimiczki na temat własnej osoby, figury i jej spojrzenia na swoje otoczenie
- terapia rodzinna - zrozumienie trudności i problemów rodzinnych, które moga być główną przyczyną zaburzeń odzywiania
- terapia Gestalt - rozwiązywanie problemów emocjonalnych, pomoc w odreagowywaniu tłumionych przez całe lata emocji i uczyuć
- farmakoterapia - podawanie leków, lecz ma ograniczone zastosowanie

Najważniejsz, że już wiecie. Teraz musicie wszyscy razem, cała rodzina uczestniczyć w leczeniu. To bardzo długa i żmudna praca, ale daje naprawde bardzo dobre efekty. W internecie znajdziesz mnóstwo informacji na ten temat, ale błagam - czytaj artykuły ze stron medycznych i sprawdzonych!!!!!!! Nie będziesz tego czytała hobbystycznie tylko dlatego ponieważ musisz pośrednio walczyć z tą chorobą, więc warto czytać prawdę!
Oprócz tego sa specjalne strony internetowe takie jak www.bulimia.pl i www.bulimia.of.pl
Ale mimo wszystko, bo bez tego i sie nie obejdzie musisz szukać pomocy u ludzi. Nie wiem w jakim wieku jest Twoja siostra i gdzie mieszka (podałaś 2 miasta pod emblematem). Jeśli chodzi o Kraków to Ambulatorium Terapii Rodzin Kliniki Psychiatrii Dzieci i Młodzieży Collegium Medicum UJ - tu prowadzona jest terazpia rodzinna, lub w Warszawie Klinika Psychiatrii Dzieci i Młodzieży Instytutu Psychiatrii i Neurologii - terapia behawioralna. Ponieważ jednak na bulimię chorują w 99% osoby dorosłe musisz szukac pomocy w prywatnych środkach psychoterapii lub w grupach samopomocy. Większość publicznych poradni zdrowia psychicznego oferuje niestety przewaznie tylko farmakoterapię.
Gdybyś czegoś potrzebowała, miała jakies pytania, potrzebowała pomocy w poszukiwaniu artykułów medycznych - jestem.
I uszy do góry! Musisz być teraz 100000000 razy silniejsza niż Twoja siostra! i pamietaj TO NIE JEST CHOROBA ¦MIERTELNA!!!!!!!!!!!!!!!!!

[Krystyna Janda]

Bardzo pani dziękuje. Bardzo. Pozdrowienia.