Po prostu............ DZIĘKUJĘ.
Pozdrawiam i życzę Wam realizacji kolejnych marzeń.
www.krystynajanda.pl
Forum Krystyny Jandy
............. /Margines.........
przez Rfechner Pt, 29.02.2008 17:47
Dzięki takim,
właściwie zupełnie zwyczajnym ludziom, wartości nie giną, świat trwa dalej, i nie ulega zagładzie"
Placunie , zawsze was podziwialam a teraz to juz brak mi slow .zeby oddac to co czuje !Niech te zacytowane slowa powiedza wszystko !
właściwie zupełnie zwyczajnym ludziom, wartości nie giną, świat trwa dalej, i nie ulega zagładzie"
Placunie , zawsze was podziwialam a teraz to juz brak mi slow .zeby oddac to co czuje !Niech te zacytowane slowa powiedza wszystko !
-
Rfechner - Posty: 5496
- Dołączył(a): Pn, 07.03.2005 21:49
- Lokalizacja: Szczecin
przez placunio Cz, 06.03.2008 18:04
Sokoły … meldują się… gonią dzień za dniem!!!
Wczoraj przyleciały do naszej Krainy BOCIANY,
najpierw jedna para, potem druga leciały tak nisko, że widać było ich czerwone nogi…
witajcie boćki!!!!! tylko u nas dzisiaj zimaaaaaaaaaaaaa
Wczoraj marcowy, salonik poezji, ( madziunia, nie musiała nas poganiać
)
a w nim TARAS SZEWCZENKO
…
było pięknie, nastrojowo, poezja Tarasa mówiona i śpiewana, a na widowni
starsza młodzież, czyli Ukraińcy wysiedleni przed laty ze swojej Ojczyzny …
więc jęz. ukraiński płynął nie tylko ze sceny (byliśmy jedni z nielicznych Lachy…)
- a gdy w pewnym momencie nagle wszyscy powstali i zaczęli śpiewać, zrobiło się uroczyście…
był to śpiewany „Testament” Sawczenki…
a „Kobzar” trzymany był w nie jednym ręku...
http://www.mok.olsztyn.pl/mok_cykle/ols ... _0305.html
Pozdrawiam WSZYSTKICH !!!
Aleja Marzeń została już zagrabiona
(…a w sobotę z czarownicami się spotykamy na Łysicy …miotłę mamy!!!)
Wczoraj przyleciały do naszej Krainy BOCIANY,
najpierw jedna para, potem druga leciały tak nisko, że widać było ich czerwone nogi…
witajcie boćki!!!!! tylko u nas dzisiaj zimaaaaaaaaaaaaa
Wczoraj marcowy, salonik poezji, ( madziunia, nie musiała nas poganiać
)
a w nim TARAS SZEWCZENKO
…
było pięknie, nastrojowo, poezja Tarasa mówiona i śpiewana, a na widowni
starsza młodzież, czyli Ukraińcy wysiedleni przed laty ze swojej Ojczyzny …
więc jęz. ukraiński płynął nie tylko ze sceny (byliśmy jedni z nielicznych Lachy…)
- a gdy w pewnym momencie nagle wszyscy powstali i zaczęli śpiewać, zrobiło się uroczyście…
był to śpiewany „Testament” Sawczenki…
a „Kobzar” trzymany był w nie jednym ręku...
http://www.mok.olsztyn.pl/mok_cykle/ols ... _0305.html
Pozdrawiam WSZYSTKICH !!!
Aleja Marzeń została już zagrabiona
(…a w sobotę z czarownicami się spotykamy na Łysicy …miotłę mamy!!!)
-
placunio - Posty: 2778
- Dołączył(a): Wt, 31.10.2006 11:42
- Lokalizacja: ...z Alei Marzeń...
chadzka kozacka
przez placunio Cz, 06.03.2008 18:05
Chadzka kozacka – czyli na „zielonej Ukrainie
Od wyjazdu z Buczacza lało nieprzerwanie, po 40 km wjechaliśmy do Czortkowa…
i z naszych planów, aby coś zwiedzić – nic nie wyszło …
Czortków widać musi poczekać na … nas.
Z tego co przeczytaliśmy, to miasteczko pełne w zabytki i warto w nim się zatrzymać.
- wirtualnie do oglądania
http://rzecz-pospolita.com/czortkow.php3
Minęliśmy Czortków …
(pozdrawiam Retro!!!)
Jedziemy dalej, oglądamy kłębiące się chmury, jest wiatr, może je przegoni?
Dumka
Gdyby orłem być!
Lot sokoła mieć!
Lotem orlem lub sokolem
Unosić się nad Podolem,
Tamtym życiem żyć.
Droga ziemia ta,
Myśl ją moja zna!
Tam największe szczęście moje,
Tam najpierwsze niepokoje,
Tam najpierwsza łza!
Tam bym noc i dzień,
Jak zaklęty cień
Krążył nad nią jak wspomnienie,
Pierś orzeźwiał, czerpał tchnienie
Z tamtych lubych tchnień!
Gdyby gwiazdką być!
I w obłokach tkwić;
Jasnym okiem w noc majową
Nad kochanki mojej głową
Do poranka śnić!
Albo spoza mgły
Zsyłać słodkie sny,
Jak w jeziorze tle przejrzystym
Odbijać się światłem czystym
W kropelce jej łzy!
Tak bym noc i dzień
Jak zaklęty cień,
Niewidzialnym patrząc okiem,
Zachwycał się jej widokiem,
Boże! w gwiazdkę zmień!
Próżno się tych dni
Obraz w duszy śni;
Zapłacz, luba, gorzkim płaczem
Nad kochankiem, nad tułaczem,
Co był miłym ci!
Potępieni my!
Wspomnieć serce drży;
Orły lecą, gwiazdy cieką,
Kraj w okowach, ty daleko,
A wokoło łzy.
1833 r. -słowa: Maurycy Gosławski... o MG jeszcze będzie potem
Jedziemy bocznymi drogami, przez wsie, CISZA aż dzwoni
Od wyjazdu z Buczacza lało nieprzerwanie, po 40 km wjechaliśmy do Czortkowa…
i z naszych planów, aby coś zwiedzić – nic nie wyszło …
Czortków widać musi poczekać na … nas.
Z tego co przeczytaliśmy, to miasteczko pełne w zabytki i warto w nim się zatrzymać.
- wirtualnie do oglądania
http://rzecz-pospolita.com/czortkow.php3
Minęliśmy Czortków …
(pozdrawiam Retro!!!)
Jedziemy dalej, oglądamy kłębiące się chmury, jest wiatr, może je przegoni?
Dumka
Gdyby orłem być!
Lot sokoła mieć!
Lotem orlem lub sokolem
Unosić się nad Podolem,
Tamtym życiem żyć.
Droga ziemia ta,
Myśl ją moja zna!
Tam największe szczęście moje,
Tam najpierwsze niepokoje,
Tam najpierwsza łza!
Tam bym noc i dzień,
Jak zaklęty cień
Krążył nad nią jak wspomnienie,
Pierś orzeźwiał, czerpał tchnienie
Z tamtych lubych tchnień!
Gdyby gwiazdką być!
I w obłokach tkwić;
Jasnym okiem w noc majową
Nad kochanki mojej głową
Do poranka śnić!
Albo spoza mgły
Zsyłać słodkie sny,
Jak w jeziorze tle przejrzystym
Odbijać się światłem czystym
W kropelce jej łzy!
Tak bym noc i dzień
Jak zaklęty cień,
Niewidzialnym patrząc okiem,
Zachwycał się jej widokiem,
Boże! w gwiazdkę zmień!
Próżno się tych dni
Obraz w duszy śni;
Zapłacz, luba, gorzkim płaczem
Nad kochankiem, nad tułaczem,
Co był miłym ci!
Potępieni my!
Wspomnieć serce drży;
Orły lecą, gwiazdy cieką,
Kraj w okowach, ty daleko,
A wokoło łzy.
1833 r. -słowa: Maurycy Gosławski... o MG jeszcze będzie potem
Jedziemy bocznymi drogami, przez wsie, CISZA aż dzwoni
Ostatnio edytowano Wt, 15.07.2008 17:48 przez placunio, łącznie edytowano 2 razy
-
placunio - Posty: 2778
- Dołączył(a): Wt, 31.10.2006 11:42
- Lokalizacja: ...z Alei Marzeń...
Łosiacz
przez placunio Cz, 06.03.2008 18:06
Na widok pięknego, murowanego z kamienia kościoła zatrzymujemy się, dalej pada …
chcę tylko pstryknąć zdjęcie i dalej w drogę…
W tym czasie wybiega z domu jakiś pan, macha reką, leci w stronę kościoła i coś tam woła…
odgaduję, że zaprasza do obejrzenia, no to wjeżdżamy za bramę, stajemy koło tej studni…
za studnią w głębi stoi figura Matki Bożej, nowa
potem usłyszeliśmy, że figurę zniszczono po wojnie, a cokół na którym stała
(ten obelisk na zdjęciu) zostawiono na pamiątkę dawnych, strasznych czasów
chcę tylko pstryknąć zdjęcie i dalej w drogę…
W tym czasie wybiega z domu jakiś pan, macha reką, leci w stronę kościoła i coś tam woła…
odgaduję, że zaprasza do obejrzenia, no to wjeżdżamy za bramę, stajemy koło tej studni…
za studnią w głębi stoi figura Matki Bożej, nowa
potem usłyszeliśmy, że figurę zniszczono po wojnie, a cokół na którym stała
(ten obelisk na zdjęciu) zostawiono na pamiątkę dawnych, strasznych czasów
Ostatnio edytowano Wt, 15.07.2008 17:49 przez placunio, łącznie edytowano 1 raz
-
placunio - Posty: 2778
- Dołączył(a): Wt, 31.10.2006 11:42
- Lokalizacja: ...z Alei Marzeń...
Łosiacz
przez placunio Cz, 06.03.2008 18:06
Wbiegliśmy do kościoła, pierwsze słowa…
dopiero po czasie się zorientowaliśmy, że mówimy z tutejszym księdzem
(oczywiście mówił po polsku) ... rzecz jasna popłynęła opowieść o niedawnych czasach, o zniszczeniu…
Pytaliśmy się o Polaków, ile ich tu jest… na początku, gdy ksiądz tu trafił miał 60 wiernych, teraz
jest ich tylko 40… sami starsi. Młodzi albo wyjeżdżają, albo łączą się w związki i zmieniają wiarę,
i tak naprawdę to nie widać przyszłości dla tego kościoła…
ale kto to wie? jak potoczy się historia…
… pada też opowieść o …
W czasie walk w 1944r w kościele ukrył się ranny Niemiec, żołnierze radzieccy mimo wielokrotnych
przeszukiwań, go nie znaleźli. Odnalazł go kościelny, miejscowy Polak, zabrał do domu, a potem pomógł
przejść linię frontu i wrócić do swoich. I to on, po odzyskaniu niepodległości Ukrainy w 1991r
pojawił się tutaj (jest pracownikiem niemieckiej ambasady w naszym kraju) ...
w ramach wdzięczności za ocalenie życia … wniósł wiele w odremontowanie kościoła…
(w przewodniku też jest o tym wzmianka)
oglądamy, odnowione w ostatnich latach wnętrze...
Żegnamy się z Księdzem - była to miejscowość ŁOSIACZ !!!
dopiero po czasie się zorientowaliśmy, że mówimy z tutejszym księdzem
(oczywiście mówił po polsku) ... rzecz jasna popłynęła opowieść o niedawnych czasach, o zniszczeniu…
Pytaliśmy się o Polaków, ile ich tu jest… na początku, gdy ksiądz tu trafił miał 60 wiernych, teraz
jest ich tylko 40… sami starsi. Młodzi albo wyjeżdżają, albo łączą się w związki i zmieniają wiarę,
i tak naprawdę to nie widać przyszłości dla tego kościoła…
ale kto to wie? jak potoczy się historia…
… pada też opowieść o …
W czasie walk w 1944r w kościele ukrył się ranny Niemiec, żołnierze radzieccy mimo wielokrotnych
przeszukiwań, go nie znaleźli. Odnalazł go kościelny, miejscowy Polak, zabrał do domu, a potem pomógł
przejść linię frontu i wrócić do swoich. I to on, po odzyskaniu niepodległości Ukrainy w 1991r
pojawił się tutaj (jest pracownikiem niemieckiej ambasady w naszym kraju) ...
w ramach wdzięczności za ocalenie życia … wniósł wiele w odremontowanie kościoła…
(w przewodniku też jest o tym wzmianka)
oglądamy, odnowione w ostatnich latach wnętrze...
Żegnamy się z Księdzem - była to miejscowość ŁOSIACZ !!!
Ostatnio edytowano Wt, 15.07.2008 17:50 przez placunio, łącznie edytowano 1 raz
-
placunio - Posty: 2778
- Dołączył(a): Wt, 31.10.2006 11:42
- Lokalizacja: ...z Alei Marzeń...
Skała Podolska
przez placunio Cz, 06.03.2008 18:07
Jedziemy dalej i oczom nie wierzymy, przestaje padać… huraaaaaaaaaa!
nareszcie słońce po trzech dniach!
Wjeżdżamy do miejscowości
SKAŁA PODOLSKA ukr. Скала́-Поді́льська
Pierwsze wzmianki o osadzie pochodzą z XIV wieku, od 1430, już w granicach Korony.
Kilkakrotnie miasteczko zajmowali Turcy, niszczyli Tatarzy i Wołosi.
Przypływa tu rzek Zbrucz, która przez ponad 200 lat była rzeką graniczną.
Najpierw oddzielała zabór austriacki od rosyjskiego, a w okresie międzywojennym - Polskę od ZSRR.
Zbrucz płynie tu głębokim jarem, na skalnym cyplu, dostępnym tylko z jednej strony
oglądamy ruiny zamku. Zbudowany został przez książąt Korniatowiczów,
potem przewijamy się tu nazwiska Lanckorońskich, Tarłów i na końcu hrabiów Gołuchowskich,
których to była rodowa siedziba.
Opis sprzed lat:
…„na elewa-cyi skalistej góry zamek stary, murami dawnymi opasany, w którym miejscu pałac
nowy, murowany, przez Adama Tarle był wyrestaurowany, ale ten w kilka lat po skończeniu
przez ogień piorunowy spalony został, i teraz pusto stoi, szczególnie w oficynach
mieszkanie zreparowane. Miejsce od napadów Tatarów kiedyś musiało być do obrony zdatne,
bo tego są dowodem mury i bastiony cały zamek opasujące"
nareszcie słońce po trzech dniach!
Wjeżdżamy do miejscowości
SKAŁA PODOLSKA ukr. Скала́-Поді́льська
Pierwsze wzmianki o osadzie pochodzą z XIV wieku, od 1430, już w granicach Korony.
Kilkakrotnie miasteczko zajmowali Turcy, niszczyli Tatarzy i Wołosi.
Przypływa tu rzek Zbrucz, która przez ponad 200 lat była rzeką graniczną.
Najpierw oddzielała zabór austriacki od rosyjskiego, a w okresie międzywojennym - Polskę od ZSRR.
Zbrucz płynie tu głębokim jarem, na skalnym cyplu, dostępnym tylko z jednej strony
oglądamy ruiny zamku. Zbudowany został przez książąt Korniatowiczów,
potem przewijamy się tu nazwiska Lanckorońskich, Tarłów i na końcu hrabiów Gołuchowskich,
których to była rodowa siedziba.
Opis sprzed lat:
…„na elewa-cyi skalistej góry zamek stary, murami dawnymi opasany, w którym miejscu pałac
nowy, murowany, przez Adama Tarle był wyrestaurowany, ale ten w kilka lat po skończeniu
przez ogień piorunowy spalony został, i teraz pusto stoi, szczególnie w oficynach
mieszkanie zreparowane. Miejsce od napadów Tatarów kiedyś musiało być do obrony zdatne,
bo tego są dowodem mury i bastiony cały zamek opasujące"
Ostatnio edytowano Wt, 15.07.2008 17:50 przez placunio, łącznie edytowano 1 raz
-
placunio - Posty: 2778
- Dołączył(a): Wt, 31.10.2006 11:42
- Lokalizacja: ...z Alei Marzeń...
Skała Podolska
przez placunio Cz, 06.03.2008 18:08
upewniam się czy mM da radę łazić po ruinach, ale jeszcze dycha więc idziemy,
…atakujemy te mury i bastiony opasujące zamek
Oglądamy, zaglądamy i wyobrażamy sobie jak tętniło tu życie przed wiekami
Na rozległym dziedzińcu spotykamy dziadka, pasie swoją, jedyną kozę…
oczywiście, że z nim rozmawiamy, … na początku dziadek był mocno wystraszony…
za to koza natychmiast pokochała mM, który ciasteczkami zdobył jej względy
i miłość była tak wielka, że koza wędrowała razem z nami ...
czuła się jak właściciel, co oprowadza gości po swoim królestwie
więc idziemy,
…atakujemy te mury i bastiony opasujące zamek
Oglądamy, zaglądamy i wyobrażamy sobie jak tętniło tu życie przed wiekami
Na rozległym dziedzińcu
spotykamy dziadka, pasie swoją, jedyną kozę…
oczywiście, że z nim rozmawiamy, … na początku dziadek był mocno wystraszony…
za to koza natychmiast pokochała mM, który ciasteczkami zdobył jej względy
i miłość była tak wielka, że koza wędrowała razem z nami ...
czuła się jak właściciel, co oprowadza gości po swoim królestwie
Ostatnio edytowano Wt, 15.07.2008 17:52 przez placunio, łącznie edytowano 1 raz
-
placunio - Posty: 2778
- Dołączył(a): Wt, 31.10.2006 11:42
- Lokalizacja: ...z Alei Marzeń...
Zbrucz graniczna rzeka
przez placunio Cz, 06.03.2008 18:09
wychylając się przez okna w murach zobaczyliśmy
rzekę Zbrucz - legendarną rzekę graniczną!!!
od razu widać, że leży w głębokim jarze ... białe skały, strome pobocza
Zbrucz w pełnej urodzie, (zdziwieni byliśmy jaka to wąska rzeczka )
- decyzja tez mogła być tylko jedna, schodzimy w dół !
Być nad Zbruczem i nie wejść do wody??????? To nie my
Na widok takiegooooooooooo! mostu
mM natychmiast poleciał na drugi brzeg - doznając
ekstremalnych przeżyć - most telepał się od lewej do prawej
nie byłam taka dzielna mimo takich porządnych, bocznych barierek
za to nie omieszkałam wskoczyć nogami do wody, a jeszcze dwa tygodnie temu nie wiedziałam,
nic o Zbruczu!!! i jakby specjalnie dla nas wyszło słońce,
oglądamy z dołu ruiny zamku wśród niebieskich chmur
rzekę Zbrucz - legendarną rzekę graniczną!!!
od razu widać, że leży w głębokim jarze ... białe skały, strome pobocza
Zbrucz w pełnej urodzie, (zdziwieni byliśmy jaka to wąska rzeczka )
- decyzja tez mogła być tylko jedna, schodzimy w dół !
Być nad Zbruczem i nie wejść do wody??????? To nie my
Na widok takiegooooooooooo! mostu
mM natychmiast poleciał na drugi brzeg - doznając
ekstremalnych przeżyć
- most telepał się od lewej do prawej
nie byłam taka dzielna
mimo takich porządnych, bocznych barierek
za to nie omieszkałam wskoczyć nogami do wody, a jeszcze dwa tygodnie temu nie wiedziałam,
nic o Zbruczu!!! i jakby specjalnie dla nas wyszło słońce,
oglądamy z dołu ruiny zamku wśród niebieskich chmur
Ostatnio edytowano Wt, 15.07.2008 17:54 przez placunio, łącznie edytowano 1 raz
-
placunio - Posty: 2778
- Dołączył(a): Wt, 31.10.2006 11:42
- Lokalizacja: ...z Alei Marzeń...
Skała Podolska
przez placunio Cz, 06.03.2008 18:09
Ostatni fragment ruin, już przy drodze, to wieża prochowa, która strzegła wjazdu na teren zamku
(po lewej na zdjęciu)
Z prawej strony na małym wzniesieniu stał kiedyś obelisk na cześć właściciela zamku
A. Gołuchowskiego… po wojnie został usunięty.
Na jego miejscu postawiono krzyż upamiętniający Stefana Banderę i jego żołnierzy UPA
Bardzo, bardzo dziwnie było czytać, stać przed tym pomnikiem… (kolejna lekcja historii!!!)
A teraz coś ekstra… wracamy, a tu kuku… nie ma kluczyków od auta !!!…
mM ze stoickim spokojem oznajmia … chyba mi wypadły, gdy karmiłem kozęęęęęęęę!
no i co…? (oczywiście zapasowego kompletu nie mamy)… czarna dziura….
Wracamy… ani widu dziadka, ani kozy… latamy, szukamy…
usiłuję się dowiedzieć, czy koza mogła zjeść kluczyki?
… podobno, koza może wszystko zjeść?!
Zaglądamy we wszelkie dziury, zarośla, na wszelki wypadek z dala od siebie
Gdy już zwątpiłam, a czarne myśli były coraz większe, na jakimś skalnym okienku … leżały klucze…
tu mM karmił kozę, wyciągając ciasteczka z kieszeni, wypadły klucze …
ufffffffffffffff, ... dzięki, ci kozo !!!
(po lewej na zdjęciu)
Z prawej strony na małym wzniesieniu stał kiedyś obelisk na cześć właściciela zamku
A. Gołuchowskiego… po wojnie został usunięty.
Na jego miejscu postawiono krzyż upamiętniający Stefana Banderę i jego żołnierzy UPA
Bardzo, bardzo dziwnie było czytać, stać przed tym pomnikiem… (kolejna lekcja historii!!!)
A teraz coś ekstra… wracamy, a tu kuku… nie ma kluczyków od auta !!!…
mM ze stoickim spokojem oznajmia … chyba mi wypadły, gdy karmiłem kozęęęęęęęę!
no i co…? (oczywiście zapasowego kompletu nie mamy)… czarna dziura….
Wracamy… ani widu dziadka, ani kozy… latamy, szukamy…
usiłuję się dowiedzieć, czy koza mogła zjeść kluczyki?
… podobno, koza może wszystko zjeść?!
Zaglądamy we wszelkie dziury, zarośla, na wszelki wypadek z dala od siebie
Gdy już zwątpiłam, a czarne myśli były coraz większe, na jakimś skalnym okienku … leżały klucze…
tu mM karmił kozę, wyciągając ciasteczka z kieszeni, wypadły klucze …
ufffffffffffffff, ... dzięki, ci kozo !!!
Ostatnio edytowano Wt, 15.07.2008 17:55 przez placunio, łącznie edytowano 1 raz
-
placunio - Posty: 2778
- Dołączył(a): Wt, 31.10.2006 11:42
- Lokalizacja: ...z Alei Marzeń...
Skała Podolska
przez placunio Cz, 06.03.2008 18:10
Jedziemy dalej!!!!!!!!!!!
(mM stwierdza, że choroba atakuje, bierze drugą tabletkę !!!... cdn)
na chwilkę wjeżdżamy do samego miasteczka, do Skały Podolskiej
na dzień dobry - inny, wielki bohater - Bogdan Chmielnicki
Idziemy do kościoła polskiego pw NMP (z 1719 r..).
Nie wiem, na ile to sprawdzona wiadomość, ale niektóre źródła podają,
że to w tym kościele brał ślub Adam Mickiewicz !!!
Kościół był zamknięty, nikogo w pobliżu… odkryliśmy
tablicę poświęconą Adamowi Mickiewiczowi (w setną rocznicę urodzin)
i tablicę - Tadeuszowi Kościuszce !!!
…. jeszcze w bocznym lusterku odbija się nam Chmielnicki…
---------------------------------------------------------------------------
Wyjeżdżamy ze Skały Podolskiej
(mM stwierdza, że choroba atakuje, bierze drugą tabletkę !!!... cdn)
na chwilkę wjeżdżamy do samego miasteczka, do Skały Podolskiej
na dzień dobry - inny, wielki bohater - Bogdan Chmielnicki
Idziemy do kościoła polskiego pw NMP (z 1719 r..).
Nie wiem, na ile to sprawdzona wiadomość, ale niektóre źródła podają,
że to w tym kościele brał ślub Adam Mickiewicz !!!
Kościół był zamknięty, nikogo w pobliżu… odkryliśmy
tablicę poświęconą Adamowi Mickiewiczowi (w setną rocznicę urodzin)
i tablicę - Tadeuszowi Kościuszce !!!
…. jeszcze w bocznym lusterku odbija się nam Chmielnicki…
---------------------------------------------------------------------------
Wyjeżdżamy ze Skały Podolskiej
Ostatnio edytowano Wt, 15.07.2008 17:56 przez placunio, łącznie edytowano 1 raz
-
placunio - Posty: 2778
- Dołączył(a): Wt, 31.10.2006 11:42
- Lokalizacja: ...z Alei Marzeń...
Skała podolska
przez placunio Cz, 06.03.2008 18:13
Niebawem zatrzymuje nas po drodze widok kopalni kruszywa,
przebiegamy się po białych skałkach
-------------------------------------------------------------------------------------
I mkniemy dalej na południowy - wschód
już coraz bliżej, coraz bliżej Kamieńca Podolskiego …
cdn...
(proszę wycieczki, uprasza się o niegubienie, CI co z nami podróz rozpoczęli,
na granicy muszą sie stawić... pozdrawiam)
przebiegamy się po białych skałkach
-------------------------------------------------------------------------------------
I mkniemy dalej na południowy - wschód
już coraz bliżej, coraz bliżej Kamieńca Podolskiego
…
cdn...
(proszę wycieczki, uprasza się o niegubienie, CI co z nami podróz rozpoczęli,
na granicy muszą sie stawić... pozdrawiam)
Ostatnio edytowano Wt, 15.07.2008 17:57 przez placunio, łącznie edytowano 1 raz
-
placunio - Posty: 2778
- Dołączył(a): Wt, 31.10.2006 11:42
- Lokalizacja: ...z Alei Marzeń...
przez Agniś Cz, 06.03.2008 18:19
Placuniu,
dzięki Wam widzę to czego bym nigdy nie zobaczyła - a tak wiem, że kiedyś tam pojadę.
Jeszcze nie wiem kiedy i jak , ale pojadę.
Dziękuję.
I czekam na ciąg dalszy.
Alej piękna, a morze dalej czeka ... ech ...
dzięki Wam widzę to czego bym nigdy nie zobaczyła - a tak wiem, że kiedyś tam pojadę.
Jeszcze nie wiem kiedy i jak , ale pojadę.
Dziękuję.
I czekam na ciąg dalszy.
Alej piękna, a morze dalej czeka ... ech ...
- Agniś
- Posty: 5773
- Dołączył(a): Cz, 21.04.2005 09:15
- Lokalizacja: Wrocek
przez Agniś Cz, 06.03.2008 18:29
I moje uszanowanie dla M. !
Głębokie , najszczersze uszanowanie!
Za ten MOSTEK - a właściwie rozsypującą się kładkę, zawieszoną nad przepaścią .... brrrr ... okropieństwo.
Respekt ( jak mówią młodzi )
Głębokie , najszczersze uszanowanie!
Za ten MOSTEK - a właściwie rozsypującą się kładkę, zawieszoną nad przepaścią .... brrrr ... okropieństwo.
Respekt ( jak mówią młodzi
)- Agniś
- Posty: 5773
- Dołączył(a): Cz, 21.04.2005 09:15
- Lokalizacja: Wrocek
przez placunio Cz, 06.03.2008 18:38
mostki to bedą jeszcze straszniejsze, niestety będzie to też jedyna droga,
więc oczy zamknęłam i poczułam się jak na morzu podczas sztoru
zapomniałam zameldowac, że juz druga grupa 50- osobowa bedzie podążać naszym szlakiem
chyba założę biuro turystyczne
więc oczy zamknęłam i poczułam się jak na morzu podczas sztoru
zapomniałam zameldowac, że juz druga grupa 50- osobowa bedzie podążać naszym szlakiem
chyba założę biuro turystyczne
-
placunio - Posty: 2778
- Dołączył(a): Wt, 31.10.2006 11:42
- Lokalizacja: ...z Alei Marzeń...
