Jest mi niezmiernie przykro....

[Brzoza]

...to na pewno niezwykle bolesny czas dla Pani i calej rodziny; trudno jest pocieszac w takiej chwili, jednak prosze przyjac najszczersze wyrazy wspolczucia... Zawsze bede pamietac filmy Pani Meza, Jego podziw dla Pani, Jego wsparcie w budowie Teatru Polonia, Jego poczucie humoru, do ostatka jak sie dzis okazalo... Trudno uwierzyc w to nagle pozegnanie, domyslam sie jak w Pani serce zamiera, ale prosze nie poddawac sie rozpaczy - ma Pani piekne wspomnienia ze wspolnych lat, dwoch wspanialych synow z Nim, w ktorych codziennie bedzie mozna odnalezc i nadal podziwiac Jego cechy, Jego gesty, Jego przekazane genetycznie dziedzictwo. I nazwisko, ktore moga z prawdziwa duma nosic po wspanialym Ojcu a po latach dac go swoim dzieciom a Pani wnukom, Klosinskim. Bo On caly nie umarl, bedzie w nich zyl nadal. I w Pani sercu. Pewnie siadzie obok Agnieszki Osieckiej i z nieba bedzie patrzyl na Was i na Polonie, na Warszawe i Milanowek...