Droga Pani Krystyno,
po raz pierwszy w zyciu zdarzylo mi sie bym od pierwszych sekund ogladal film w kinie ze scisnietym gardlem.
„Tatarak” jest filmem wstrzasajacym, „Tatarak” jest filmem pieknym, w sensie - JAK jest filmowany. Tatarak jest filmem, ktory widza dotyka. „Tatarak” to kolejna wspaniala kreacja aktorska Krystyny Jandy, w roli doktorowej Pani Marty. Tatarak to takze najbardziej niezwykle, ososbiste, porazajace widza, zwierzenie Kobiety po stracie Meza. W tym wypadku ta Kobieta jest ta sama Aktorka, ktora w filmie gra glowna role. „Tatarak” jest filmem poswieconym pamieci Edwarda Klosinskiego.
W „Tataraku” miesza sie fikcja dziela filmowego z rzeczywistoscia. „Tatarak” to hold zlozony jednemu z najpiekniejszych zawodow swiata – aktorstwu. „Tatarak” to film o smierci, a raczej o stosunku do niej, tych ktorzy –jeszcze - zyja.
Kiedy pisze te slowa wiadomo juz , ze rezyser „Tataraku”, Pan Andrzej Wajda zostal doceniony przez Jury Berlinale i otrzymal nagrode Alfreda Bauera, przyznawana rezyserom, którzy „wyznaczają nowe perspektywy sztuki filmowej”.
Pan Wajda powiedzial, ze to jest nagroda dla Pani.
Najserdeczniej Pani, Panu Andrzejowi Wajdzie i wszystkim realizatorom „Tataraku” gratuluje nadzwyczajnego filmu i tej nagrody!
A teraz zapraszam Pania do mojej fotograficznej relacji z Berlina.
Maciek
Pan Andrzej Wajda w dniu pokazu konkursowego filmu „Tatarak” spedzal wczesne popoludnie wsrod dziennikarzy z calego swiata i udzielal BEZ PRZERWY niezliczonych wywiadow dla prasy , radia i TV
Obok Pana Wajdy –znakomita polska tlumaczka,Pani Karolina
Pan Andrzej odpowiadal na liczne pytania bez cienia znuzenia. W swoje wypowiedzi, co i rusz wplatal, ku uciesze dziennikarzy, rozmaite anegdoty
Po konferencji dziennikarze prosza Pana Wajde o podpisanie pieknego albumu promujacego film
Takze i ja poprosilem Mistrza o autograf
To wlasnie tutaj, w „Palacu festiwalowym” trwa w tej chwili konferencja prasowa z Andrzejem Wajda. Rezyser przechodzi od jednej ekippy telewizyjnej do drugiej. Kazdy ma krotki czas na wywiad.
W czasie, kiedy Pana Wajda odpowiada na pytania dzienniklarzy w Palacu festiwalowym, w Hotelu Grand Hyatt, gdzie miesci sie cale centrum prasowe Berlinale, odbywa sie konferencja prasowa z tworcami filmu „Rozowa pantera 2”. Steve Martin za chwile, zupelnie nieoczekiwanie dla nikogo, wyjmie z futeralu... banjo i zacznie na nim grac. Dziennikarze zwariuja z radosci...
Berlin oklejony jest plakatami reklamujacym „Tatarak”. W glebi zdjecia widac tlum ludzi, ktorzy czekaja na gwiazdy filmowe wychodzace z Hotelu Grand Hyatt po konferencji prasowej
Tutaj,„Pod Arkadami”,odbieralem bilety kupione prz internet na pokaz filmu
Potsdamer Platz. Tutaj jeszcze 20 lat temu stal Berlinski Mur! Tu odbywa sie festiwal filmowy. W samym sercu zjednoczonego Berlina
I wszedzie reklamy, najbardziej wyszukane, wymyslne
Palac festiwalowy na godzine przed pokazem konkursowym „Tataraku”
Lowcy autografow i gapie, zbieraja sie juz przy czerwonym dywanie po ktorym Gwiazdy filmowe wchodza do Berlinale Film Palast
Wlasnie konczy sie konferencja prasowa z udzialem Demi Moore
Na zewnetrznej scianie kina, wielki ekran informujacy o „Tataraku”
Po pokazie konkursowym Pan Andrzej Wajda dziekuje wszystkim wspoltworcom za prace nad filmem. Oznajmia, ze bylismy pierwsza pblicznoscia, ktora ten film obejrzala
Tworcy „Tataraku” przed publicznoscia
Pan Andrzej Wajda zawsze mial szczesliwa reke do talentow. Przed laty odkryl dla swiata filmu Krystyne Jande, a teraz Pawla Szajde!
Rezyser i jego aktorzy
Rodzina „”Tataraku” w Berlinie
Wielkie portrety artystow filmowych bioracych bezposredni udzial w pokazach filmowych. Przed projekcja filmu wszyscy sygnuja swoje zdjecia
Folder reklamujacy film
Piekny album ze zdjeciami z filmu
Materialy promujace film w Berlinie
Na koniec – festiwalowe kwiaty!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ps.
Chcialem tylko jeszcze dodac, ze na sale kinowa, ne mozna bylo wniesc aparatow fotograficznych. Trzeba je bylo zostawic w szatni.Powiedzialem panu stajacemu na bramce, ze zaraz to zrobie, jak tylko zajme sobie dobre miejsce na widowni. On odpowiedzial, ze nie mam zadnych szans na wniesienie tego wielkiego aparatu na sale,bo czeka mnie jeszcze jedna kontrola. Schowlalem aparat do torby na aparat . Wlozylem to wszystko do mojej torby i postanowilem zaryzykowac. Na ostatniej bramce stala jakas kobieta, ktora zagladnela do mojej torby i oznajmila, ze nie wolno mi w zadnym razie wniesc na sale kinowa zadnych napojow w ...butelkach. Mialem w torbie plastikowa pollitrowa butelke wody mineralnej. Udalem, ze z zalem rozstaje sie z butelka wody mineralnej i wszedlem do srodka z aparatem, ktorego ona w ogole nie zauwazyla!!!! Okazalo sie, ze polowa ludzi na sali ma male aparaty lub telefony komorkowe, ktorymi robili zdjecia. Dlatego tez poprojekcji konkursowej filmu odwazylem sie i ja wyjac swoj aparat i zrobic te zdjecia dla Pani.