20.05.06

[justyna z Wroclawia]

Jędrek, jaki twoim zdaniem powinien być polityk? Starszy, spokojny, opanowany, stanowczy, mądry, uczciwy, żeby nie miał długich włosów jak ja, tylko ostrzyżone, porządne, powinien chodzić w garniturze, żeby budził poczucie spokoju i zaufania, czysty, zadbany, uporządkowany, powinien mieć rodzinę, żeby się o nich bał, o własne dzieci i żonę, i nie robił zbyt gwałtownych ruchów, i nie miał za bardzo rewolucyjnych pomysłów.


- No i powinien być jednak, mamo, bardzo cię przepraszam, mężczyzną, bo jak jest mężczyzną, to ja jestem spokojniejszy. No i przede wszystkim nie powinien się za bardzo rzucać w oczy, bo tracę zaufanie.

To zabawne, wiesz, że ty masz tyle lat co polska demokracja?

- No, to się dobrze składa.

A którego z polityków pamiętasz najbardziej?

- Kwaśniewskiego, bo za mojego życia był najdłużej prezydentem.

I jaki był?

- Albo nijaki, taka równa średnia, albo ja może nic nie rozumiem. Dziwiłem się, jak go wybrali, chociaż jak był prezydentem, to czasem myślałem, że dobrze, że to on, że ludzie nie wybrali gorzej.

A Wałęsa?

- Wałęsa to nie polityk, to bohater narodowy, dużo zrobił dla Polski i Polaków, ale na prezydenta to wszyscy mówili, że niedobry.

Kto to jest właściwie polityk według ciebie?

- Ten, kto rządzi i ma do tego prawo, bo został do rządzenia wybrany w wolnych wyborach.

A nie boisz się, że ludzie w wolnych wyborach wybrali głupio? Że mamy niedojrzały politycznie czy do demokracji naród?

- Nie wiem.

A kto tobie się podoba? Na kogo byś głosował?

- Nie wiem. Na Lisa, bo mi się podobają jego programy. I często się dziwię, że jak on coś powie, to tak z głowy.

Nie kandydował.

- Podobało mi się, że Tusk też mógł obiecać Lepperowi marszałka i miałby poparcie Samoobrony, a tego nie zrobił. To mi się spodobało, że nie zmienił zdania i nie za dużo obiecywał ludziom.

Rozmawiacie w szkole o polityce, o politykach?

- A skąd! Nikogo to nie obchodzi!

Ale zdajecie sobie sprawę, że to także wasze życie i waży się jego jakość?

- No, chyba tak, ale na razie o tym nie myślimy.

A wierzysz politykom, ufasz, że chcą dobrze dla Polski i Polaków?

- Nie, wielu robi kariery, nie są politykami dlatego, że chcą zmienić kraj i świat, mają jakiś lepszy pomysł, tylko dlatego że robią kariery.

A dlaczego tak czujesz? Skąd to wiesz?

- Bo gdyby mieli idee i chcieli czegoś sami, toby mówili prosto i jasno, nie kręciliby, a oni tak jakoś mówią niewyraźnie. Myślę, że albo nie mają zdania, albo że to ściema.

Chciałbyś zostać politykiem?

- W życiu!

Dlaczego?

- Bo nie mam pomysłu, jak zrobić, żeby było lepiej, i nie chciałbym, żeby moi przeciwnicy mnie wciągali w jakieś afery i zwalali na mnie odpowiedzialność.

I uważasz, że to jest automat, że tak by było?

- Mamo! To jest walka. To musi być koszmar ta walka polityczna.

Dla mnie odpowiedzialność jest najbardziej stresująca, nie miałabym odwagi w imieniu tak wielu ludzi wziąć odpowiedzialności za moje pomysły.

- A ja uważam, że te specjalne prawa dla polityków też są niepotrzebne, powinni mieć takie jak wszyscy. Niektórzy są politykami właśnie dla tych praw.

Ale mówią, że chcą dla nas dobrze, i wydaje się, że w to wierzą.

- Mamo, Hitler też mówił, że chce dobrze.

O, teraz chyba przesadziłeś.

- Tak mówił i może tak myślał? Uczyłem się na historii.

Hitler to patologia. Zbrodniarz, ludobójca.

- Wiem.


No, ale dobrze... Naszym politykom wierzysz?

- Daję im zawsze na początek kredyt zaufania.

Zawsze, to znaczy ile razy dałeś?

- Na razie, za mojego życia, świadomie dwa razy. Zobaczymy, co z tym zrobią.

[Krystyna Janda]

Dziękuję. Zawsze`mnie potem te felietony Rozmowy z dziecmi dziwią. Rzucam temat i moje zdumeinei nie ma granic.