Szanowna pani Krystyno

[Jus]

Zawarla Pani to poniekad w Pani ostatnim wpisie, ale pozwole sobie jeszcze na krotki wniosek: Zachowania, ktore Pani opisala, biora sie z czesto niesamowicie sluzalczej postawy polskich kobiet. To juz absolutnie nie troska o mezczyzne, ale usuwanie mu z drogi wszelkich niedogodnosci. Obserwowalam to zjawisko na studiach i nie moglam wyjsc ze zdumienia patrzac np. na kolezanki, ktore specjalnie wstawaly godzine wczesniej, zeby przygotowac sniadanie "waletujacym" u nich bezrobotnym pseudopartnerom (panowie ci traktowali je mimo tego z pogarda najwyzszej proby). Mam kolo 30tki, wiec trudno mi dojsc do zrodla tego "fenomenu". Czy Pani moze sie domysla, jaka jest geneza sluzacej (matki) Polki? Czy zawsze tak bylo?

[Krystyna Janda]

Wielu korespondentów uważa ze nie można generalizować i sa to sprawy osobowościowe. Może. Może u mnie się zbiegły te obserwacje a jest i inaczej. Ja sama wychowywałam synów zdmuchując im pyłki sprzed nóg, z miłości. Ale nie czułam się ich służącą. Tak jak wile kochających kobiet nie zauważa sytuacji ani nie czuje się podległymi a jeszcze dokładniej w podległości nie znajduje wady. Ukłony.