Sen

[MarysiaB]

Snila mi sie dzisiaj Pani. Bylam na planie nowej komedii z Pani udzialem, krecili tam wlasnie taka scene: Pani ubrana w siermiege, podpierajaca sie kosturem, obok Janusz Gajos, tez w siermiedze i z kijem, idziecie wolno przez lake, rozmawiacie, w dole widac rzeke, moze Bug. Po zdjeciach zaszlam do Pani garderoby i mowie, ze dobrze sie bawilam, ze naprawde smieszne to bylo. Na co Pani, z lekka obrazona, ze nie jest to zwykla komedia, ze film ma glebsze przeslanie, ktorego nie zrozumialam. A ja, ze to chyba dobrze, jak ludzie smieja sie na komedii, ze trudniej rozsmieszyc niz wzruszyc czy przestraszyc itd., itp.
W koncu tez z lekka obrazona, ze Pani taka niezachwycona moim zachwytem nad Nia, przynioslam Pani kawe i „do widzenia”. „Do widzenia”. A potem obejrzalam film w kinie i rzeczywiscie byla to komedia z przeslaniem. W koncowej scenie stoi Pani na lace, ciagle w siermiedze, i spiewa podniosla piesn.
Jeszcze o ulubiencach/idolach/milosciach. Maz pracujac, slucha przez internet polskiego radia (‘polska stacja’ czy ‘polska muzyka’, cos takiego). Jak akurat siedze w swoim kacie, to slucham razem z nim. Do tego monologi i dialogi. Leci Urszula z ‘dmuchawcami, latawcami’.
- Kiedys troche sie w niej podkochiwalem...
- Myslalam, ze w Umer i Belindzie Carlisle...
- ... Ty to myslisz, ze ja to mam takie male serce jak ty!
Moze i male, ale wierne. Dlatego tez musze przypomniec i dodac do jednego z niedawnych listow do Pani, ze w Montrealu urodzil sie Leonard Cohen – artysta, ktory tez ciagle porywa ‘tysiace ludzi za soba’.
Pani Krystyno, dobrego weekendu, M., z malym, ale wiernym sercem.

[Krystyna Janda]

Co to za sen! Moja Droga Długoletnia Znajomości , serdecznie składam najlepsze życzenia, pozdrowienia i oświadczam ze jak dla mnie ma Pani serce wystarczająco duże.