Na forum jestem prawie od roku. Przez ten czas tyle się wydarzyło, zmieniło. We mnie, wokół mnie. Trochę dojrzałam, nauczyłam się...
Też dzięki Pani, dzięki książkom które przeczytałam, dzięki ludziom których staram się słuchać. Na własnej skórze doznałam co to znaczy nieszczęśliwe się zakochać. Byłam trzy razy w szpitalu. To dużo jak na jeden rok, nawet za dużo. Każdy wpis w Pani dzienniku przez ten rok dawał mi wiele radości, chęci do pracy, zastanawiał. Nigdy nie czytałam tego co Pani pisze bezmyślne, tak po prostu żeby przeczytać coś innego, czasami śmiesznego, bo nawet w tych sprawach zabawnych znajdą się rzeczy które trzeba przemyśleć. Towarzyszyła mi Pani przez ten cały rok. Była Pani w moim sercu. Teraz chciałabym Pani za to podziękować. Jedyną rzeczą jaką mogę się odpłacić to śpiew. Śpiew prosto z serca, duszy - do Pani. (Naprawdę nie robię tego po to aby uzyskać Pani zdanie na temat tego co robię. Po prostu nie mogę Pani niczego bardziej osobistego dać.)
Całuję serdecznie, czekam na czas, kiedy znów będę mogła Panią ujrzeć. Niestety to nie jest zależne ode mnie.
Życzę Pani spokoju, nareszcie spokoju.
Karolcia
P.S. A to dla Pani :
http://www.wrzuta.pl/audio/d7Ym24cMs7/jaka_roza_taki_ciern_3
http://www.wrzuta.pl/audio/vulCPnbqOu/male_tesknoty
